Idea demokracji trzyma się dobrze już ponad dwa tysiące lat. Fakt, że przez ten czas bardzo ewoluowała – jest raczej wątpliwe żeby w imię demokracji starożytni Grecy mieli ochotę prowadzić wojny. Nie chodzi o obronę demokracji, ale o jej krzewienie. W dzisiejszych czasach kiedy wydaje się, że demokracja jest wartością nadrzędną, prowadzi się w jej imieniu wojny, który w praktyce nie prowadzą do samostanowienia narodu, ale narzucają mu pewną dominację. Demokracja jako ustrój zakłada uczestniczenie ludności w życiu publicznym. Jak jednak przekonać ludzi, którzy przeżyli traumę wojenną do aktywnego uczestnictwa w organizacji państwa. Szczególnie w przypadku, kiedy demokratyzacja jest nie ideą wypracowaną wewnętrznie związaną z walką o niepodległość, a systemem narzuconym przez obce mocarstwo. W kraju w którym brakuje nie tylko struktur organizacyjnych, ale też zniszczona jest cała infrastruktura bardzo łatwo o patologię władzy i narodziny nowych ekstremizmów. To z kolei nie przynosi upragnionego pokoju lecz nową wojnę.
