Śmierć w rodzinie to doświadczenie bardzo smutne, ale niejednokrotnie bardzo pouczające, a nawet potrzebne po to, aby każdy człowiek zastanowił się dobrze nad swoim życiem, swoim postępowaniem, nad celami do jakich dąży i jakie chce osiągnąć, a przede wszystkim nad kruchością życia ludzkiego, która jest niezwykle widoczna zwłaszcza w przypadku nagłej i niespodziewanej śmierci kogoś bliskiego, kto ginie na przykład podczas wypadku czy innej katastrofy komunikacyjnej lub na skutek nieuleczalnej choroby, która wcześniej nie dawała żadnych objawów. Dużo prościej możemy znieść śmierć w rodzinie, gdy odchodzi ktoś starszy, a jego śmierć z różnych względów była do przewidzenia. Wówczas można się w jakikolwiek sposób do takiej sytuacji przygotować, choć to także nie jest łatwe. Bardzo trudne natomiast jest pogodzenie się ze śmiercią w rodzinie wtedy, gdy dotyka ona kogoś młodego, w kwiecie wieku, kto miał jeszcze wiele do zrobienia i na pewno nie powinien umrzeć. Wówczas doszukiwanie się celu w takiej śmierci jest najczęściej długotrwałe, a w efekcie całkowicie bezskuteczne zwłaszcza, jeżeli odchodzi matka, a na świecie zostają całkiem małe dzieci, które jej bardzo potrzebują.
